آشنایی کوتاه با زندگانی امام هادی(ع)/ غالیان چه کسانی بودند و برخورد امام با آنان چگونه بود؟
امام هادی علیه السلام در نیمه ذیحجه در روستای صریا به دنیا آمدند و در سومین روز از ماه رجب نیز به وسیله معتز عباسی به شهادت رسیدند.
امام هادی علیه السلام در نیمه ذیحجه در روستای صریا به دنیا آمدند و در سومین روز از ماه رجب نیز به وسیله معتز عباسی به شهادت رسیدند.
«سلام بر تو اى خبر بزرگى که آنها در آن اختلاف کردند، و از آن بازخواست شوند.» بخشی از زیارت نامه ای که امام هادی علیه السلام جد بزرگوارشان حضرت علی بن ابیطالب (ع) را اینگونه مورد خطاب قرار می دادند و به زیارت غدیریه مشهور است.
زیارت هر شبه حضرت امیر(س) و خواندن زیارت جامعه کبیره از برنامه های همیشگی ای بود که در 13 سال حضور امام در نجف هیچ گاه قضا نشد.
امام هادی علیه السلام در سن هشت سالگی (سال 220 هجری) به امامت رسید و دوران امامتشان همزمان بود با خلافت معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز، که از بین آنها متوکل، ستمگرترین خلیفه عباسی، سخت دشمن اهل بیت علیهم السلام و شیعیان بود. با این حال در این شرایط سخت، دو دسته قیام که هر یک ویژگی های خاص خود را داشت، شکل گرفت.
جامعه کبیره یک امام شناسی کامل است و از آنجا که هیچ فرد غیرمعصومی با تلاش خود قادر به شناخت امام معصوم علیه السلام نیست و امام شناسی از ضروریات و مسلمات دین اسلام است و اگر مسلمانی بدون شناخت امام از دنیا برود به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است چنانکه رسول ختمی مرتبت (ص) بر این نکته اشاره فرموده اند که «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیه»؛ هر که از دنیا برود و امام زمان خویش را نشناسد به مردن جاهلیت از دنیا رفته است؛ پس باید به کمک این زیارت امام شناسی کند.
از امام عسکری (ع) نقل شده است:«مِنَ التَّواضُعِ أَلسَّلامُ عَلی کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الَْمجْلِسِ.»:از جمله تواضع و فروتنی، سلام کردن بر هر کسی که بر او می گذری، و نشستن در پایین مجلس است.